اصلاً حوصله هيچ كاري را ندارم حالم خوب است اما ...چه نيازي به دليل! حوصله ندارم فقط همين

خبر پست قبل را تكذيب مي كنند... اما من اميدوارم بالاخره يكي حال اين دانشمندان را بگيرد حداقل دلم خنك مي شود

شاهكار دختر ايراني

يك دختر ايراني (بهاره كمالي) كه اتفاقاً از سر تصادف مقيم اينجااست موفق شده مسائل حل نشده اينشتين را حل كند اين اتفاق بعد از 50 سال رخ داده و چشم همه محافل علمي را به خود خيره كرده... خيلي جالب است كه يك زن كه جنسيت اش برايم مهمتر از مليت اش است موفق به چنين كاري شده و حال همه اين دانشمنداني را كه با سوگيري علمي ! اعلام مي كنند زنان بطور فيزيولوژيكي در بعضي از مهارتها ضعف دارند را گرفته!حتي فيزيك هم نخوانده رشته اش مديريت بازرگاني است

تجمع اعتراض آميز در انجمن صنفي

هيچ آدم عاقلي وقتي مي داند كه خطري تهديد اش مي كنددست به عمل نمي زند اما ما در اين مملكت ياد گرفته ايم كه بي خيال اين احساس خطر ها شويم مثلاً مي دانيم خانه امان روي خط گسل است و به شدت پيزوري است اما هر شب سعي مي كنيم به جاي زلزله به چيز ديگري فكر كنيم! يا مي بينيم هواپيما نقص فني دارد اما ته دل امان قرص است ... نمي دانم به كجا ؟ بي خيال مي شويم ! راحت! در ضمن خيلي هم از انگ سوسول بودن مي ترسيم وترجيح مي دهيم يك بلايي سرمان بيايد تا مورد استهزاء قرار بگيريم... همه اينها را گفتم كه بگويم خبرنگار ايراني هستيم! ولي خودمان براي جانمان ارزش قائل نيستيم آنوقت چه جور توقع داريم ديگران ارزشي قائل باشند؟ همه ارگانها و نهادهاي دولتي به ما به چشم ابزار نگاه مي كنند كه بايد گندهايشان را بپوشانيم يا فعاليتهاي مزخزف اشان را بزرگ جلوه دهيم !هميشه هم به خودمان تلقين مي كنيم كه عاشقيم و بايد تاوان عشق به اين حرفه را بپردازيم ! ولي چرا؟.... ايكاش در حاشيه اين اتفاق سقوط هواپيماكمي به خودمان فكر كنيم!به عزت نفس امان و نگذاريم اينطور با ما رفتار كنند. چه خبر نگار باشيم يا نباشيم ! تجمع فردا شايد بهانه اي باشد كه به خودمان ياد آوري كنيم انسان ايم و حقوقي داريم و سرمان با يك لقب شهيد كلاه نمي رود

خيلي بد بينانه است مي دانم اما مردن دسته جمعي آدمها در اين مملكت خيلي عجيب و غريب نيست.. گفتن.راجع به سقوط هواپيما ي ارتش خيلي به روز نيست اما راجع به انعكاس خبري صدا و سيما مي شود چيزهايي گفت: با آنكه همكاران و دوستان خودشان را در اين سانحه از دست داده اند اصلا سعي نمي كنند يك كم ،يك ذره با نگاه انتقادي به اين جريان نگاه كنند. اين اتفاق ها باز هم تكرار مي شود... ما كه همگي صبر ايوب داريم!اينكه زندگي و امنيت ما در اين مملكت هميشه روي هواست خيلي عجيب نيست؛ ولي حداقل خودمان را به خريت! نزنيم

از اينكه به همه چيز بدبين ام و بي اعتماد؛ ازتوقعات عجيب وغريبم از زندگي؛ از مدرسه رفتن ؛از خيالپردازي هاي قشنگي كه زيادي دروغ اند؛ از آدم هايي كه فقط بلدند حرف بزنند؛ از رنگ حنايي؛از خورش آلو اسفناج ؛ از آدمهاي الكي خوش؛از رياضيات؛ از ترافيك تهران؛از بوي الكل؛از كم محلي؛از شك و ترديد؛از وسوسه؛از پياز خام؛از اسانس هندوانه؛از تست كردن عطرهاي نا آشنا؛ از مهران مديري؛ از چشم هاي غريبه؛ازطعم نارگيل و شكلات؛از بيهودگي؛از روسري سياه؛ازمردن درتنهايي و آدم هاي پر حرف...متنفرم