از ديو ودد ملولم و انسانم آرزوست
آنكه يافت مي نشود آنم آرزوست
posted by saharafazeli at 10:48 AM
Sunday, December 16, 2007
Previous Posts
- نامم را نپرس ...شايد كه كسي نباشماز وطنم جويا نشو....
- پنجشنبه سه تا پنج بعد از ظهر براي مريم حسين خواه ع...
- گواهي مي دهم بر ترس هايم
- هميشه كساني هستند دور وبر آدم كه روزگار سختي را پش...
- نه چندان بزرگمكه كوچك بيابم خودم رانه آنقدر كوچككه...
- اين روزها كه مي گذردشادم.......؟!اين روزها
- حرفهايي كه بايد مي گفتم اما مجالي برايش نبود و كار...
- هيچوقت دلم نمي خواد آب تنگ ماهي قرمزها رو عوض كنم ...
- بعد از اينهمه وقت انزوا ديگر هيچ دلم نمي خواهد به...
- پري دريايي ،سيندرلا،زيباي خفته وديو و دلبر اسطوره ...
2 Comments:
تشويق، همين
كسي مرا نجات نتواند داد، كنون كه مُردهاي بيش نيستم
آرزوست
Post a Comment
<< Home