كنشهاي سايبرنتيك2

وقتي وارد فضاي سايبر شديد هر روز يك نكته تازه درباره كنش ها و واكنش هاي اينترنتي توجه تان را جلب مي كند. قبلاً به اسطوره شدن فضاي سايبر براي برخي از كاربران اشاره كرده بودم؛ اما گاه اسطوره فضاي مجازي به شدت مقدس مي شود و نه تنها به عنوان يك شيء تشخص يافته در برابر كاربر جلوه مي كند بلكه به نوعي ماورايي و غير مادي مي شود .مثلاً يكي از دوستان من به شدت در استفاده از فضاي ايترنت وسواس به خرج مي دهد.اينجور كه ادعا مي كند هرگز وقت اش را با وبلاگ خواندن تلف نمي كند. فقط براي كار از ميل باكس اش استفاده مي كند نه حتي براي ارسال پيغامي براي دوستان اش !فقط سايتهاي خبري را مي بيند و به تمام كساني كه از اينترنت به گونه اي جز اين استفاده مي كنند به ديده تحقير نگاه مي كند و شعارش هم اين است كه هنوز براي استفاده از اين وسيله به اندازه كافي مدرن نشده! خود من هيچ گاه به فضاي اينترنت به عنوان يك چيز عجيب و غريب كه فقط براي كارهاي به اصطلاح جدي است نگاه نكرده ام ... شايد به اين دليل كه به نظر من هيچ چيز در اين دنيا خيلي جدي نيست ( يعني خيلي مهم يا برجسته نيست)!خصوصاً آنچه ما آدم ها مي سازيم ! و اينكه دليلي براي اينكه تشخص معنا دار و ويژه اي براي فضاي سايبر قائل شويم وجود ندارد. چون اين هم ساخته دست بشر است مثل خيلي چيز هاي ديگر!و اصولاً براي استفاده كردن ساخته شده... در اصل مرعوب چنين فضايي شدن خيلي احمقانه است آنهم به دليل اينكه آنرا خودمان نساخته ايم ! .اما من فكر مي كنم آدمهاي اين چنيني با تصوير انسان جهان سومي مشكل دارند چيزي كه من براحتي آنرا مي پذيرم چون از نظر من ضعف نيست! اينگونه افراد به شدت مايل اند تا رفتاري توسعه يافته از نوع غربي داشته باشند در حاليكه چنين چيزي محال است چون در ايران زندگي ميكنند و هيچكدام از ما حتي آنهايي كه سالها در غرب زندگي كرده اند به خاطر ساختار ذهن شرقي نمي توانند چنين رفتاري داشته باشند همانطور كه غربي ها انديشه شرقي را درست نمي فهمند! نهايتاً فكر مي كنم اين شيء وارگي كه به همراه نوعي خود كم بيني است بد جور گريبان امان را گرفته...برخي به شدت مرعوب اين فضا هستيم وآنرا مقدس مي شماريم و برخي نا آگاهانه تنها پرسه زدن در اين فضا را آموخته ايم!