Thursday, November 03, 2005

با همين سه تار موي سفيد مگر باور كنم كه بيست و پنج سال گذشته...اينكه در همه اين سالها كه خيلي از روزهايش در اختيار خودم بوده هيچ كار خاصي كه ارزشي داشته باشد نكرده ام مهم نيست حداقل پذيرفتن و سكوت را خوب ياد گرفته ام. اين ربع قرن در برابر همه اتفاق هايي كه مي توانست بيفتد يا حتي نمي توانست زمان اندكي است و در برابر توانايي محدود و صبر كوچك من عمري دراز

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

سلام
تولدت مبارک
بعضی وقتا فقط تارهای موی سفید نیست که خبر از سالخوردگی می دهد
گاهی یک نگاه نوستالژیک -که گویا ذاتی هر بشری است و ما ایرانیان بیش از سایرین- دلالت های عمیقی بر سالخوردگی ما دارند. به هر حال تولدت مبارک

1:34 PM  

Post a Comment

<< Home