ردای ایلیا
این شعر عجیب زیباست وآرامشبخش! وگمان کنم آنرا نیما قاسمی سروده
پیش از رفتنت
ردایت را به من ببخش
گشایش های بلند روحت را
به من ببخش
پیش از رفتنت
آبشار نگاهت را
به نگاه تشنه ام ببخش
جای پایت را بگذار
یادت را به من ببخش
اینجا که می آمدیم
برگ های زیتون چه ساکت بودند!
افق چه سرخ فام است!
بر زمین که بودی
همتت مال من بود
بر آسمان که هستی
نظرت را به من ببخشت!!
پیش از رفتنت
ردایت را به من ببخش
گشایش های بلند روحت را
به من ببخش
پیش از رفتنت
آبشار نگاهت را
به نگاه تشنه ام ببخش
جای پایت را بگذار
یادت را به من ببخش
اینجا که می آمدیم
برگ های زیتون چه ساکت بودند!
افق چه سرخ فام است!
بر زمین که بودی
همتت مال من بود
بر آسمان که هستی
نظرت را به من ببخشت!!
posted by saharafazeli at 12:58 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home